Dit verhaal schrijf ik vanuit het veld. Tegen de tijd dat jullie dit lezen is ook dit weer oud, maar het houdt jullie in ieder geval een beetje op de hoogte van wat ik hier doe en hoe het gaat. Op dit moment zit ik in onze caravan en is het net na zessen. De werkdag zit er op, een early knock-off, dus even chillen voor we gaan eten. Na dit verhaal neem ik een duik in de watertank bovenop de heuvel. Ruim 100.000 liter water, dat is mijn douche vandaag. Een uitzicht over een enorme vlakte van meer dan honderd vierkante kilometer.... niet slecht al zeg ik het zelf. Gister was officieel de laatste dag van het lam markeren. Toch vreemd om na zeven weken niet meer dat werk te hoeven doen, maar zeker een goed gevoel. We hebben ruim 13.000 lammeren gemarkeerd en ruim 14.000 ooien behandeld. Waarschijnlijk heb ik ook meer dan 10.000 keer gezegd; 'fuck off you cunt'. Dat is of vanwege de vliegen die overal rond de schapen hangen of omdat een lam weer eens een trap geeft of je vingers tussen zichzelf en het staal knelt. Maargoed, een hele ervaring rijker en dat absoluut zonder spijt. Mijn lichaam is ondertussen gewend aan het zware fysieke werk dus het is allemaal wat makkelijker nu.

Helaas hebben we nog geen vrij na zoveel dagen werk. Aanstaande maandag, het is nu woensdag, moeten we meer dan 6.000 schapen en lammeren hebben gescheiden. 3.000 ooien worden dan namelijk geschoren en daarna verkocht en getransporteerd naar de vleeshandel. Dat is drie dagen werk om vervolgens twee dagen lang met de schapen terug te lopen naar de homestead. Daar vindt het scheren plaats. Ik ben ontzettend blij dat ik ook dit onderdeel van het werk kan zien en doen. Het is net iets anders en een totaal andere ervaring. Het betekent wel opnieuw lange dagen (ongeveer twee weken). Nja, slaap haal ik later wel in.

Na mijn werk hier vertrek ik, zoals jullie weten, voor een paar dagen naar Perth om vervolgens naar Auckland te vliegen. Ik ben aan het lezen in de lonely planet en overweeg om tussen kerst en oud en nieuw mijn geboekte hostel een paar dagen te verlaten om naar het noorden te gaan: the bay of islands. Als ik terug ben op de homestead ga ik informeren of dat dat mogelijk is. Ik ben maar een week of 3 op het noorder eiland, dus die tijd wil ik zoveel mogelijk benutten. Aangezien ik wil gaan surfen bij mount maunganui, bungee jumpen bij lake taupo, naar Rotorua en de Coromandel wil, heb ik weinig dagen te verspillen. We zullen zien wat mogelijk is.

In ieder geval heb ik erg veel zin om aan het echte backpacken te beginnen. Een enorm avontuur waarin eigenlijk niets zeker is en niets vast staat, behalve de vluchten naar en vanuit Nieuw-Zeeland. De terugreis is nog onbekend. Afgelopen tijd heb ik te horen gekregen dat de zaterdagen en zondagen die ik werk uitbetaald kan krijgen. Weer een beetje meer geld voor de trip, wat mijn trip wat ruimer kan maken of kan verlengen. Veel opties zijn dus mogelijk!

[Update]

Ondertussen ben ik drie dagen verder en zijn we begonnen met het lopen van 3.000 schapen naar de homestead. Gisteren ging de wekker om 02.40, ja in de nacht, vanwege de hoeveelheid werk en de hitte. Het was ruim 40 graden! Gedurende de morgen heb ik 1.700 schapen, alleen, naar de volgende tank gelopen. Een wandeling van vier uur voor de schapen, ik op de motor. Rond 12 uur was ik bij de tank en terwijl de schapen water dronken had ik de mogelijkheid om een skinny dip te nemen in de tank waar ik eerder over schreef. Hoe geweldig is dat!

Vandaag zouden we de schapen naar het volgende punt wandelen. Helaas hebben we vannacht een bliksemstorm gehad, wat veel water met zich mee bracht. We hebben in één minuut 44 bliksemschichten geteld. Vandaag kunnen we dus niks doen en moeten wachten tot morgen.... een hele dag in kamp, met niks te doen. Verveling heerst. Morgen een nieuwe poging, we zullen zien hoe ver we komen.

Have a good night, see yass in the mornin'!